Naku onting onti nalang talaga. Mahal ko pero napapagod na ko sa mga paulit ulit na to. Alam ng nakakasakit eh gagawin pa. Tapos magpapaliwanag pa, lalong nakakasakit kaya yon. Hindi nalang magsori nakasakit na nga.
Ang insensitive naman kasi non diba? Eh kung sa kanya kaya yun gawin di ba? Siguradong kukulo pa dugo niya non. Pero siya ginagawa pa rin. Kainis talaga. Sana hindi niya ginagawa yung mga bagay na kapag ako ang gumawa non sa kanya alam niyang masasaktan siya. Simple lang naman yun eh.
Iwasan mo yung mga bagay na alam niong makakasakit sa isa't isa tapos. Alam na alam niya naman yun eh. Hindi lang ata talaga makuntento. >_<
Nakakainis talaga, nakakasakit na sobra. Dati rin akong malandi ano. Marami akong ginagawa noon na kung gawin ko ngayon habang nasa isang relasyon ako alam kong ikasasama ng loob at makakasakit sa damdamin ng mahal ko. Kaya nga iniiwasan ko na. Hindi ko ginagawa kasi nga alam ko yung pakiramdam kapag sakin ginagwa yon. Eh kung gawin ko kaya sa kanya mga ginagawa niya. Ng malaman niya kung gaano kasakit yon. Haist kainis talaga. >_<
Paulit ulit alam ng masakit yun. Paulit ulit din naman ako. Naku naku! Pasalamat talaga mahal ko! KAYA KO TO! Onting pasensya pa. Last na talaga to. Tapos pag naulit pa AYOKO NA.
Wednesday, November 28, 2012
Monday, November 26, 2012
Stress Overload!
Grabe naman, nakaka-stress tong mga tao dito, ang hihilig manisi. Wala ka namang ginagawa sa kanilang hindi maganda ako pa sisisihin nila sa pagkukulang nila. Grabe ha. Umpisa ng araw ko hindi na maganda dere-deretso na pala to. Amfness naman! >_< parang gusto ko tuloy umiyak. Tapos natatakot pa ko sa boss ko, feeling ko lagi akong may mali, at worst feeling ko wala pang tama sa mga ginagawa ko. AT pakiramdam ko hindi wala talaga kong naitutulong saknila kundi clerical works lang. Sana secretary nalang pala kinuha nila. Haaisst bakit ba kasi ang tanga tanaga ko!?!? Naiiyak na naman talaga ko. Gusto ko namang pagbutihan yung trabaho ko eh. Ginagawa ko naman ng tama. Kaso may mali at pagkukulang nga ako, minsan talaga ang tamad tamad ko. Pero kahit na! Sana wag naman nila iparamdam sakin na wala ko masyadong kwenta! Kasi kahit ganito ako inaayos ko naman work ko. Nakakaiyakl talaga. OO mas maganda trabaho ko ngayon pero mas stressfull dahil sa pakikitungo ng mga katrabaho ko. >_< Pero bakit sa iba ok naman sila, ako ba talaga may mali? Anong mali sa ugali ko? Wala naman akong ginagawang makakasama sa kanila eh. Maayos akong nakikipagtrabaho sa kanila. At yung pagiging tamad ko minsan hindi naman sila ang naapektuhan kundi ako mismo. Kasi kahit tamad ako pinipilit kong makapagsubmit sa oras ng tama, yun lang ngarag ako kasi last minute cram ako. Pero paki ba nila duon? Basta tama naman yung ginagawa ko at hindi naman nadedelay! Haissst! Grabe SUPER STRESS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nakakaiyak talaga........................ Kailangan ko ng maiiyakan................................................... Kahit wala siyang sabihin at kahit wala akong sabihin makaiyak lang ako, mailabas ko lang to................................................................................... T_T..........................
Thursday, November 22, 2012
Anti Stress Breakfast!
Kaba
Dear Papa God,
Kinakabahan po ako. Nakakaramdam na naman po ako ng intimidation, na hindi ko kaya, na hindi ko alam. Hindi ko po alam kung bakit ngayon pa po ito umaatake sakin. Gusto ko pong mapabuti itong trabaho ko. Ang daming tumatakbo sa isip ko pero magulo. Hindi naman po ako makakapagsinungaling sa inyo kasi alam nio po kung anong laman ng puso at isip ko. Hindi ko po alam kung anong action ang dapat kong gawin ngayon. Pinanghihinaan na naman po ako. Pakiramdam ko po kasi kagaya nung una akong nagreport pinabayaan ko silang titigan yung report ko. Hindi ko po alam ang dapat kong sabihin. Hindi ko po alam kung anong analysis ko. Kung ano bang dapat kong makita at kung paano ko iyon makikita T_T. Papa God, nahihirapan po ako ng ganito. Alam ko po mababaw ito kung ikukumpara sa problema ng ibang tao. Pero ayaw ko pong nararamdaman to.
Narealize ko lang po habang sinusulat ko ito mali na ayaw ko to kasi ibinigay nio po ito sakin ehh. Pero bakit po ganun, yun pa din nararamdaman ko... Ang bad ko na naman. Nirereject ko na naman po kayo. Sorry Lord. Sorry po.... Sana po iguide nio ako sa dapat kong gawin. Alam ko po nanjan lang kayo. I pray for strength po to overcome this anxiety Papa God. Sana hindi po ako mabully ng mga pagrereportan ko tomorrow. Sana po hindi ako mapahiya. At sana hindi na po ako tamarin. T_T
This is pray po in the name of Jesus, my Lord and Saviour, Amen.
Kinakabahan po ako. Nakakaramdam na naman po ako ng intimidation, na hindi ko kaya, na hindi ko alam. Hindi ko po alam kung bakit ngayon pa po ito umaatake sakin. Gusto ko pong mapabuti itong trabaho ko. Ang daming tumatakbo sa isip ko pero magulo. Hindi naman po ako makakapagsinungaling sa inyo kasi alam nio po kung anong laman ng puso at isip ko. Hindi ko po alam kung anong action ang dapat kong gawin ngayon. Pinanghihinaan na naman po ako. Pakiramdam ko po kasi kagaya nung una akong nagreport pinabayaan ko silang titigan yung report ko. Hindi ko po alam ang dapat kong sabihin. Hindi ko po alam kung anong analysis ko. Kung ano bang dapat kong makita at kung paano ko iyon makikita T_T. Papa God, nahihirapan po ako ng ganito. Alam ko po mababaw ito kung ikukumpara sa problema ng ibang tao. Pero ayaw ko pong nararamdaman to.
Narealize ko lang po habang sinusulat ko ito mali na ayaw ko to kasi ibinigay nio po ito sakin ehh. Pero bakit po ganun, yun pa din nararamdaman ko... Ang bad ko na naman. Nirereject ko na naman po kayo. Sorry Lord. Sorry po.... Sana po iguide nio ako sa dapat kong gawin. Alam ko po nanjan lang kayo. I pray for strength po to overcome this anxiety Papa God. Sana hindi po ako mabully ng mga pagrereportan ko tomorrow. Sana po hindi ako mapahiya. At sana hindi na po ako tamarin. T_T
This is pray po in the name of Jesus, my Lord and Saviour, Amen.
Tuesday, November 20, 2012
Busyness OVERLOAD!!!
WAAAHHH!!!!!!! Grabe na to! Hindi ako nagkasya sa fast thoughts kaya talaga gumawa ako ng new post ko. Ilang araw na lang kasi reporting na sa **** meeting kaso feel ko hindi a ako ready. Natataranta pa ako. Hindi ko mapagsabay ng maayos ang work ko habang inaaral ko siya. As in aligaga kung aligaga. At may mga work na talaga akong hindi nasusubmit lalo na sa **. Hala, sana makasanayan ko na to. Sa umpisa lang yan teh! Kering keri mu yan! AJA!
WAaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!! Gusto ko magsisigaw! Kulang ang 24 hours para makatapos ako sa dapat ko gawin! Although nag-eenjoy ako sa ginagawa ko my problem is hindi sila magkasaya lahat sa 24 hours a day! Sana kasi meron man lang munang training time yun bang sinasabayan ko ng aral yung ginagawa ng boss at sana hinay hinay lang kaso malabo ata yun sa mundong ginagalawan ko ngayon! Haist! Bongang pagkataranta na talaga itey!
Pero hindi ako susuko! Kaya ko to! Wag naman sanang unatake si katam sa maling oras dahil kung hindi lagot na ko. Huhu.... Kahit pa naman anong aral ang gawin ko basta umatake na si KATAM waley na ko magagawa! Ayyy hindi! Basta! With GOD all things are possible! I can do this! With God i can do this! WE will do this!!! AMEN!! ^_^
GAMBARIMASU!
WAaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!! Gusto ko magsisigaw! Kulang ang 24 hours para makatapos ako sa dapat ko gawin! Although nag-eenjoy ako sa ginagawa ko my problem is hindi sila magkasaya lahat sa 24 hours a day! Sana kasi meron man lang munang training time yun bang sinasabayan ko ng aral yung ginagawa ng boss at sana hinay hinay lang kaso malabo ata yun sa mundong ginagalawan ko ngayon! Haist! Bongang pagkataranta na talaga itey!
Pero hindi ako susuko! Kaya ko to! Wag naman sanang unatake si katam sa maling oras dahil kung hindi lagot na ko. Huhu.... Kahit pa naman anong aral ang gawin ko basta umatake na si KATAM waley na ko magagawa! Ayyy hindi! Basta! With GOD all things are possible! I can do this! With God i can do this! WE will do this!!! AMEN!! ^_^
GAMBARIMASU!
Monday, November 12, 2012
Eto na to!
Kahit paano sinasagot naman mga questions ko, kailangan ko lang ay mag-aral ng mabuti, focus at magtiwala sa sarili ko. Kaya ko to!
Lahat ng ito opportunities. Wag akong matataranta. Tandaan sa trabaho kong ito bawal magkamali ng bonggang bongga! Wala naman akong dapat katakutan eh. Nilagay ako dito ni Lord kasi may dahilan siya. Kaya sana tigilan ko na katamaran ko.
Simula na to. Totoo na. Kapag hindi ako nakacomply wala na. So it's now or never. Do or don't. Kaya dapat aim high lagi girl! Walang masama sa ginagawa mo. Pero maiiwan ko na nito ang net for a while. Ok lang, i need this, at alam kong gusto ko to. Ramdam kong i want success!
At sa lahat ng ito ay kasama ko si Papa God. SO wala akong dapat ikabahala kasi never akong pababayaan ni Lord! This will only give me strength that i need, i knowledge, and the experience that will bring me to success! Alam ni Lord na lahat ito ay for my best so magtitiwala ako sa Kanya! ^_^
ganbatte ne *****-chan. 頑張って ね *****-ちゃん
hai! ganbarimasu! ^_^ はい! 頑張ります! ^_^
Monday, November 5, 2012
Masayang Puso
Bakit masaya ang puso ko? Kasi sinabihan lang naman ako ng taong mahal na mahal ko na ako ang inspirasyon niya kaya siya nagsisikap mapabuti ang buhay niya.
Sa kabila ng lahat ng kakulangan ko, pagbabago sakin, lahat ng hindi maganda sakin, nagsisikap pa rin siya para sa akin, para sa amin. Sino ba naman ang hindi sasaya ang puso nito.
Ang mga sinabi niyang to ang nagbibigay din sakin ng lakas ngayon sa kabila ng lahat ng masasaklap na dinaranas ko, nakatayo pa din ako. Dahil sa paniniwala niya sakin, at patuloy na pagmamahal kaya patuloy pa din akong lumalaban sa buhay.
Oo madalas may mga pagkakataong nagkakasakitan kami, pero mas pinipili pa din namin na manatili sa piling ng bawat isa. Blessed talaga ako dahil sa kanya. Blessed ako na mahal niya ako. At ako, patuloy ko siyang mamahalin ng buong puso ko at buong buhay ko. Wala ng hihigit pa sa kanya.
Salamat sayo, dahil sayo may dahilan ako para maging masaya. Dahil sayo may lakas ako para harapin ang bawat umaga. Dahil sayo, meron akong pag-asa. Mahal na mahal kita, at patuloy pang mamahalin hanggang sa matapos ang walang hanggan.
Dalangin ko, na sana wag ka na Niyang kunin sa akin at ibigay pa sa iba. Dalangin ko na sana palagi kang maging masaya. Dalagin ko na sana hindi na matapos pa ang pagsasama nating dalawa. :)
♥♥♥
Sa kabila ng lahat ng kakulangan ko, pagbabago sakin, lahat ng hindi maganda sakin, nagsisikap pa rin siya para sa akin, para sa amin. Sino ba naman ang hindi sasaya ang puso nito.
Ang mga sinabi niyang to ang nagbibigay din sakin ng lakas ngayon sa kabila ng lahat ng masasaklap na dinaranas ko, nakatayo pa din ako. Dahil sa paniniwala niya sakin, at patuloy na pagmamahal kaya patuloy pa din akong lumalaban sa buhay.
Oo madalas may mga pagkakataong nagkakasakitan kami, pero mas pinipili pa din namin na manatili sa piling ng bawat isa. Blessed talaga ako dahil sa kanya. Blessed ako na mahal niya ako. At ako, patuloy ko siyang mamahalin ng buong puso ko at buong buhay ko. Wala ng hihigit pa sa kanya.
Salamat sayo, dahil sayo may dahilan ako para maging masaya. Dahil sayo may lakas ako para harapin ang bawat umaga. Dahil sayo, meron akong pag-asa. Mahal na mahal kita, at patuloy pang mamahalin hanggang sa matapos ang walang hanggan.
Dalangin ko, na sana wag ka na Niyang kunin sa akin at ibigay pa sa iba. Dalangin ko na sana palagi kang maging masaya. Dalagin ko na sana hindi na matapos pa ang pagsasama nating dalawa. :)
♥♥♥
Ang Saklap
Eto na uunahin ko, para pagtapos nito yung magandang bagay na maalala ko bago ko magstart magwork. Anyways what happened ba? Ayun base sa title ang saklap, kasi nakakalungkot ang saklap ng sitwasyon ko ngayon.
This happened Sunday ng madaling araw. Daming pumasok sa isip ko. Daming mga bagay na habang naiisip ko nasasaktan ako ng sobra. At hindi ko sinasadyang saktan ang sarili ko sa pag-alala ng mga bagay na yon.
Sabi nila, ikaw daw may hawak ng kasiyahan mo walang iba. Pero minsan depende pa rin sa sitwasyon na meron ka. Tulad ng nangyari sakin. Kung kayo ang nasa sitwasyon ko, kakayanin niyo kayang maging masaya parati?
Ano nga ba sitwasyon ko?
Kabilang ako sa isang buong pamilya. Physically buo pero when you look dedper i am part of a broken family. Yun tipong natatakot kang umuwi sa inyo sa tuwing magkasama sa bahay ang mga magulang mo dahil hindi mo alam baka pagdating mo sigawan at murahan na naman aabutan mo. Yung tipong inaabangan mo nalang araw araw kung mag-aabay ba sila o hindi. Mabuti kung hindi massaklap kung oo.
Tapos dadating ka pa sa point na, mas takot ka pang dumating ang pasko kesa undas. Takot ka kasi hindi mo alam kung paano ise-celebrate ang pasko. Kumpleto nga kayo pero ano? Dati rati, hindi kayo nakakaluwag sa buhay pero masaya kayo. Ngayon ang gulo na ng buhay niyo. Ang gulo na ng buhay KO! T_T
Umabot pa ko sa puntong napagod na rin akong mangarap para sa sarili ko. Naging matigas yung puso ko. Sobrang sama ko na alam ko. Ang gusto ko nalang makatakas sa sitwasyon na kinalalagyan ko ngayon. Wala na kong nilolook forward. New year? So? Hindi na maayos ang pamilya ko. Ano pang silbi ng pagpapaayos namin ng bahay kung wasak naman yung titira?
Ang saklap. Dati, iniisip ko, kapag nagkatrabaho na ko, kapag kumikita na ko ng husto, magiging masaya na ang pamilya ko. Pero ano ng nangyayari ngayon? Wala na kong matatawag na pamilya. Sobrang saklap. Hindi ko masasabing magiging masaya ko at matagumpay kung ganito rin naman nangyayari... T_T T_T T_T
Haaaayy......... Sobrang lungkot talaga........ :'(
This happened Sunday ng madaling araw. Daming pumasok sa isip ko. Daming mga bagay na habang naiisip ko nasasaktan ako ng sobra. At hindi ko sinasadyang saktan ang sarili ko sa pag-alala ng mga bagay na yon.
Sabi nila, ikaw daw may hawak ng kasiyahan mo walang iba. Pero minsan depende pa rin sa sitwasyon na meron ka. Tulad ng nangyari sakin. Kung kayo ang nasa sitwasyon ko, kakayanin niyo kayang maging masaya parati?
Ano nga ba sitwasyon ko?
Kabilang ako sa isang buong pamilya. Physically buo pero when you look dedper i am part of a broken family. Yun tipong natatakot kang umuwi sa inyo sa tuwing magkasama sa bahay ang mga magulang mo dahil hindi mo alam baka pagdating mo sigawan at murahan na naman aabutan mo. Yung tipong inaabangan mo nalang araw araw kung mag-aabay ba sila o hindi. Mabuti kung hindi massaklap kung oo.
Tapos dadating ka pa sa point na, mas takot ka pang dumating ang pasko kesa undas. Takot ka kasi hindi mo alam kung paano ise-celebrate ang pasko. Kumpleto nga kayo pero ano? Dati rati, hindi kayo nakakaluwag sa buhay pero masaya kayo. Ngayon ang gulo na ng buhay niyo. Ang gulo na ng buhay KO! T_T
Umabot pa ko sa puntong napagod na rin akong mangarap para sa sarili ko. Naging matigas yung puso ko. Sobrang sama ko na alam ko. Ang gusto ko nalang makatakas sa sitwasyon na kinalalagyan ko ngayon. Wala na kong nilolook forward. New year? So? Hindi na maayos ang pamilya ko. Ano pang silbi ng pagpapaayos namin ng bahay kung wasak naman yung titira?
Ang saklap. Dati, iniisip ko, kapag nagkatrabaho na ko, kapag kumikita na ko ng husto, magiging masaya na ang pamilya ko. Pero ano ng nangyayari ngayon? Wala na kong matatawag na pamilya. Sobrang saklap. Hindi ko masasabing magiging masaya ko at matagumpay kung ganito rin naman nangyayari... T_T T_T T_T
Haaaayy......... Sobrang lungkot talaga........ :'(
Subscribe to:
Comments (Atom)
