Doubtful...

*Sigh.. eto na naman..
Praning na naman...
Ang sakit kaya ng ganito...
Yung palagi ka nalang nakakaramdam na niloloko ka...
Nakakaiyak naman yung ganito...
Wala akong peace of mind...
Hindi ako malaya...
Ang lungkot ng pakiramdam na ganito...
Gusto ko ibalewala kaso mahal ko ehh
Kaya mahirap.. kasi ang sakit...

Gusto ko ng makalaya sa lahat ng doubts...
I pray for peace of mind...

Depressed...

Heto na naman ako depress na naman.. Karma siguro to dahil naging masama akong tao... Grabe... Hindi ko na alam gagawin ko... Ang dami kong naiisip na mali... at nakakatakot... sobrang depress na naman ako... walang  kasiguraduhan lahat ng nangyayari sa akin ngayon... wala akong kahit sinong masabihan ng nararamdaman ko... hindi ako pwede umiyak... bawal may makakita sa aking nagkakaganito ko... dapat ang alam nilang lahat okay ako... kahit ang totoo sobrang hirap na ako... hindi ko alam paano kakayanin to... umiiyak na lang ako mag-isa... walang nakakakita.... ang lungkot... ang saklap... nakakatakot.... sana Lord tulungan niyo ko... nawawalan na po ako ng pag-asa... hindi ko na po kaya....

So Sad.. It Hurts So Much...

Haaay... eto na naman ako...
Wala na naman masabihan ng problema...
Umiiyak mag-isa....
Yung tao kasing dapat kadamay ko,
Siya yung dahilan ng pain...
Pagod na din naman ako ehh...
Hindi nakakatuwa maging praning...
Palaging takot dahil mahirap magtiwala...
Kaso wala akong magawa...
Hindi ko to kaya mag-isa ehh.... T_T
Hindi ko kayang pilitin sarili ko,
Na magbigay ulit ng tiwala...
Ayoko masaktan...
Pero yan nararamdaman ko ngayon...

Madali nga magpatawad,
Kaso sobrang hirap makalimot...
Kapag nagsimula na flashback,
Lahat ng inipong confidence ko wala na..
Puro pain na naman...
Minsan nga ayoko ng tumingin sa mga pictures namin...
Ayokong maalala na yung time na yan...
Niloloko niya ko.....
Tang ina! Ang sakit pa din talaga...
Hindi pa rin gumagaling yung sugat..... T_T
Wala ako